Deze blog is bedoeld voor familie, vrienden, kennissen en ieder die te maken heeft met een dierbare die vermist wordt of een dierbare die na vermissing teruggevonden is. Je kunt hier je verhaal kwijt, je hoop, je wanhoop, je boosheid of verdriet, je vreugde, je berusting, je onbegrip en alle andere gevoelens die je leven volledig beheersen als je te maken hebt met een dierbare die vermist wordt of na vermissing teruggevonden is.
Wil je je verhaal kwijt, stuur het op naar waarbenje2009@hotmail.com en ik plaats je verhaal. Lotgenoten en belangstellenden kunnen en mogen reageren. Voorlopig is dit een blog voor jouw verhaal. Ik pas niets aan want het is jouw verhaal, maar ik hou wel rekening met de wet op de privacy.
Deze blog is een begin. Als het aanslaat en er blijkt behoefte aan of uitbreiding is gewenst, dan pak ik door.
Alle links gerelateerd aan vermissingen zijn van harte welkom.
Maar in eerste instantie gaat het om jouw verhaal!
15 jaar geleden
5 opmerkingen:
Hallo Josephine!
Wat hartverwarmend om dit initiatief van je te zien. Dat je ondanks je iegen toestand ook aan die van anderen denkt en hen de ruimte wil geven hetzelfde te ervaren als jij nu al weken ervaart. Ik blijf ook hier weer meelezen en als je het goed vindt zet ik je link ook op onze hyves.
Je mag onze link ook rechts neerzetten, het gaat immers om vermiste kinderen. (http://vermiste-kinderen.hyves.nl/)
Verdrietig dat er nog steeds geen spoor is van Pieter. Ik blijf hopen met je dat het er wel snel komt!!
Ik denk aan je!!!
Warme groet, Nancy
p.s. Mooi bewerkt de foto van Pieter hier rechts!
Ik zie het al Nancy, ik had de verkeerde hyves ingelinkt.
Je staat er nu tussen :)
Thanks! Wie weten komen er ook via deze weg dan weer mensen op de hyves en zien ze de foto's van de vermiste kinderen en komen er zo weer sneller vermiste kinderen thuis, dat is iig mijn intentie van de hyves.
Kon ik maar hetzelfde zeggen van Pieter....
Die staat nu al een tijdje op mijn site. En dan zie ik 'm weer naar beneden opschuiven als er nieuwe vermissingen binnenkomen en weer terug naar boven komen als ik deze kinderen er vervolgens weer af kan halen als ze (gelukkig) weer terecht zijn. En elke keer denk ik dan: "Pieter jongen, waar ben je toch?! Geef eens een teken van leven!"
Ik blijf met je mee wachten en met je mee lezen en toch hopen op een goede afloop.
Liefs, Nancy
Allereerst wil ik je héél veel sterkte wensen.
Meer dan sterkte en dan er maar gauw een einde mag komen aan de onzekerheid.
Want niets schijnt erger te zijn.
Hier een link van een collega/ vriendin van mij, haar zoon was vermist, wel gevonden met slechte afloop helaas. Misschien heb je steun aan haar verhaal en hoe zij ermee omgegaan is.
http://www.markdenekker.nl/
Hallo Spontanity, dank voor de link. Ik ga proberen het te bekijken, want wat ik even snel gezien heb is heel confronterend.
Dank je wel en mijn gedachte gaat naar zijn familie!
Een reactie posten